مدح و شهادت حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام
شاعر : محسن حنیفی
نوع شعر : مدح و مرثیه
وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن
قالب شعر : غزل
اگر زمین بخورد، عرش را تکان بدهد کسی که سرو قدش سایه بر جنان بدهد
به او هـمـیـشه مـبـاهـات می‌کند زینب به کـوه شـانـۀ او تـکـیـه آسـمـان بدهد
بـه بـارگــاه پـرش آسـمـان پـنـاه آورد پـنــاه عـالـمـیـان را پـرش امـان بـدهد
عجـب نبـاشد اگر از خجـالت آب شود شبیه مشک خودش جرعه جرعه جان بدهد
جواب العطش خیمه را که مشک نداد جـواب کـودک بی شـیر را کـمان بدهد
عقیق سرخ حسین از رکاب افتاده است نـگـین سـرخ بـهـانه به دشـمـنان بدهد
بلند شو که پس از تو حـسین می‌مـیرد تو دست و پا بزنی و حسین جان بدهد
پس از تو آن که سرت را به دامنش دارد سـر بـریـده به دامـان ایـن و آن بـدهـد
لبی که بـوسه روی دستهای تو می‌زد پس از تو بوسه به لبهای خیزران بدهد
اگر شهـید شـوی گـوشـواره دق بکـند رقیه رنگ رخـش را به ارغوان بدهد
|